Despois
da gratificante experiencia de “Mochilinhas de Cores” é imposible non dar
continuidade á idea de compartir un chisco do que nós temos con aqueles nenos e
nenas ucraínas que tanto o precisan.
Como
sabedes, este verán pasado gozamos dunhas “vacacións solidarias” achegándonos a
Ucraína cargados con 130 quilos de material escolar que xuntamos ao longo dun
ano coa vosa inestimable axuda. Nunca cento trinta quilos pesaron tan pouco!!!
“Mochilinhas
de Cores” encheunos de satisfacción e gratitude. Consideramos que coa ilusión
que lle puxemos e mais a vosa colaboración fomos quen de reducir un pouquiño,
case nada, as carencias daqueles nenos e nenas ucraínas. Fixémolo un pouco “a
cegas” e con certo risco de non conseguir o propósito porque, ata os últimos
días, non contamos co apoio dunha persoa de alí que nos puidese acompañar e nos
axudase co idioma. Nalgún caso sós e noutros acompañados por Natasha, chegamos
á porta de seis orfanatos nos que foron moi ben recibidas as pinturas,
cadernos, pinceis, plastilina, ceras, xoguetiños, mochilas… que vós nos destes
para eles e elas.
Se queredes dar unha voltiña por aquel proxecto, tédelo aquí.
Se queredes dar unha voltiña por aquel proxecto, tédelo aquí.
Desde
que regresamos de Ucraína, seguimos a darlle voltas ás necesidades básicas
daqueles máis de cen mil pequenos recollidos en orfanatos do país. Agora
poñémoslles cara a algúns deles e pensamos no duro que ten que ser o
inverno naquelas condicións tan precarias que vimos.
Xuntando
esas inquedanzas, a vantaxe que supón ter a alguén de confianza alá e mais a vosa sempre boa disposición a colaborar con nós, decidímonos a iniciar
o proxecto CESTIÑA DE CORES.
Así foi como, hai xa
dous meses, lle propuxen a Natasha que contactase co orfanato que máis nos impactou
polas condicións en que vimos que vivían aqueles máis de cen nenos e nenas de 0 a 4
aniños e con grandes taras físicas unha boa parte deles. É o orfanato da
localidade de Vorzel´ que se atopa a cincuenta quilómetros de Kiev
aproximadamente.
Pedinlle
que lle preguntase á directora que necesidades básicas e prioritarias tiñan
para ver se podíamos botarlles unha man tendo claro que, por pouco que a nós
nos pareza o que poidamos darlles, para eles supón moito. A comunicación é lenta pero, grazas ás
xestións de Natasha, puidemos averiguar que precisan especialmente pañais,
comida, produtos desinfectantes e deterxente.
Cremos que é moi significativo que teñan necesidade de alimentos ou produtos tan básicos
como pañais ou mesmo deterxente… Non vos parece?
Pensamos que o modelo de “Mochilinhas de Cores” non é o máis axeitado para axudarlles a reducir
esas necesidades pois non sería práctico viaxar a Ucraína con enormes bolsas de
pañais, quilos de deterxente ou alimentos. Dándolle voltas a esa idea decidimos que ten máis sentido mercar alí
(deixando tamén os beneficios aos comerciantes do país) e levarlles os produtos
ao orfanato.
Por
outro lado, cando o ano pasado xuntamos as “mochilinhas” de material escolar,
atopámonos con que moitas e moitos de vós nos ofrecestes cartos para que
mercásemos cousas alá (sobre todo cando xa estabamos chegando aos 130 quilos de
material escolar). Xa naquel momento volo agradecemos moito pero non quixemos aceptar esa
responsabilidade porque, como dixen máis arriba, iamos un pouco “a cegas” e
tampouco sabiamos se teriamos ocasión de investilos unha vez chegados alá. Agora vémolo doutra
maneira xa que nos movemos sobre terreo máis firme tras coñecer fisicamente o
orfanato de Vorzel´ e seguirmos en contacto con Natasha.
Ben, pois hai xa
algo máis dun mes que falei con Cristina, Noemí e Raquel que á súa vez llo dixo
a Lourdes. Elas catro e mais eu tecemos e cosemos con moito cariño unha serie
de prendas e complementos que cremos vos poden gustar (na pestana "Cestiña" podedes ver fotos de todo o seu contido). Anxo Lamas fixo un baúl
precioso que enchemos con esas cousiñas e que esperamos que algún ou algunha de
vós poida levar para a súa casa pois… Imos facer un sorteo!
Poñeremos
á venda mil números, do 000 ao 999, agrupados de cinco en cinco: (000
001 002 003 004) (005 006 007 008 009)… e
vendendo cada grupo de números a 5€
Que vos
parece? Ímolo intentar e, co que saia, mandarémoslle eses cartos a Natasha para
que ela merque alá pañais, deterxente, comida, desinfectantes… e llelo achegue
ás nenas e nenos de Vorzel´. Por suposto, ela mandaranos facturas e
xustificantes de ter gastado o importe que nós lle enviemos. Compartirémolas neste
blog con vós.
Para
mercar os números debedes facer un ingreso (cada cinco euros serán cinco
números) na conta que abrimos para este cometido en Novagalicia Banco a nome de "Cestiña de cores" e que é:
2080 0170 19 3000067837
ou ben
facernos chegar o importe por outro método. Sempre indicando o voso
nome.
A
medida que vaiamos recibindo notificación, iremos asignando os números
correspondentes a esa persoa e publicándoos nunha das pestanas do blog. O
sorteo tamén será público pois a persoa agraciada co baúl será aquela que teña
as tres últimas cifras coincidentes co número premiado no sorteo da Once do día 28 de febreiro de 2013. Antes de que remate o inverno para así poder estrear as prendas máis abrigosiñas ;)
Permitídeme
asignar xa os vinte e cinco primeiros números ás persoas que elaboraron o baúl e
mais o seu contido:
000 001
002 003 004: Raquel
005 006
007 008 009: Cristina
010 011
012 013 014: Lourdes
015 016
017 018 019: Noemí
020 021
022 023 024: A. Lamas
Moitas
grazas a todas e todos por seguir con nós, acompañando e apoiando sempre estas ideas que se nos ocorren e que, sen dúbida,
axudan tanto a quen recibe como a quen dá.
;-)))
2 comentários:
Ohhh, graciñas Sabela por deixarme participar neste proxecto. É precioso, como todo o que fas/facedes.
Bicos de cores.
Grazas a ti Cris, por estar sempre aí apoiando, colaborando, animando...
E corrixo as túas palabras: "fas/facedes/facemos"
Mellor así.
Un biquiño e moitas grazas por todo.
Enviar um comentário